คุณคิดว่าเด็กที่ออกจากโรงเรียนหลังจบ ม.3 เพื่อมาเล่นสเก็ตบอร์ด จะประสบความสำเร็จในชีวิตได้ไหม?
นี่คือเรื่องราวของ “ชัย – ธวัชชัย เซี่ยงอึ่ง” เด็กหนุ่มวัย 21 ปี จากจังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่หันหลังให้การศึกษาในโรงเรียน เพื่อมาเรียนรู้ชีวิตในห้องเรียนใหม่ ที่ไม่มีคุณครู ไม่มีเพื่อนร่วมห้อง มีเพียงแค่ตัวเขาบนลานสเก็ตบอร์ด
ธวัชชัย ต้องล้มลุกคลุกคลานได้รับบาดเจ็บ และเอาชีวิตไปแขวนบนเส้นด้าย หลังต้นสังกัดยุบทีม แต่ด้วยความมุ่งมั่นต่อสิ่งที่รัก เขาเปลี่ยนตัวเองจากคนที่ไม่มีอะไร จนมีเงินเดือนพอเพียงสำหรับเลี้ยงดูตัวเอง และก้าวขึ้นมาติดทีมชาติไทยได้สำเร็จ
เพราะรักจึงลาออก
เสียงสเก็ตบอร์ดกระทบพื้นอาจสร้างความรำคาญใจให้ใครหลายคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับบุคคลในสวนสาธารณะใจกลางตัวเมืองสุราษฎร์ธานี จังหวัดเงียบสงบทางภาคใต้ที่ยังมองการเล่นกีฬาชนิดนี้เป็นเรื่องประหลาด หากย้อนกลับไปเมื่อ 12 ปีก่อน
ท่ามกลางผู้คนมากมาย มีสายตาคู่หนึ่งของ ธวัชชัย เซี่ยงอึ่ง จับจ้องไปยังวัยรุ่นกลุ่มนั้นเล่นสเก็ตบอร์ดที่อยู่ไม่ห่าง และโมเมนต์นั้นได้เปลี่ยนชีวิตเด็กชายคนนี้ไปตลอดกาล
“ผมเล่นสเก็ตบอร์ดตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ครอบครัวผมเปิดร้านอาหารตามสั่งอยู่ในตัวเมืองสุราษฎร์ธานี แล้วฝั่งตรงข้ามมันจะเป็นท่าเรือเกาะ และพื้นที่สวนสาธารณะ ผมเห็นกลุ่มรุ่นพี่เขาเล่นสเก็ตบอร์ดกันเป็นก๊วนใหญ่ๆ” ธวัชชัย ย้อนเล่าวันแรกที่เขาได้รู้จักกับสเก็ตบอร์ด
“ด้วยความเป็นเด็ก ผมอยากรู้มันคืออะไร ผมตัดสินใจเดินเข้าไปขอลองเล่น ทั้งที่ผมไม่รู้จักพวกเขาเลย”